Groene aanslag verwijderen van tuinstoelen

Dagboek, 15 juni

Pfff, wat een dag. Het zonnetje scheen heerlijk, maar de tuinstoelen... nou, die schreeuwden om aandacht. En niet op een positieve manier. Ik had al een week het idee dat ik iets moest doen aan die groene aanslag, maar ja, uitstelgedrag, je kent het wel.

Het begon als een klein groen randje, en nu leek het wel alsof er een mini-regenwoud op mijn stoelen groeide.

Ik denk dat mijn buren stiekem denken dat ik een verwaarloosde tuin heb. Shame on me.

Vandaag was het er dan toch van gekomen: de oorlog tegen de groene aanslag. Ik had een beetje rondgesnuffeld op internet naar groene aanslag verwijderen van tuinstoelen ontwikkelingen - ja, dat klinkt heel wetenschappelijk, ik weet het.

Het kwam neer op: azijn, bleek, of speciale schoonmaakmiddelen. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Zo'n simpele azijn, tegen die groene plaag? Echt niet.

Ik besloot voor de azijn te gaan, een beetje omdat het milieuvriendelijker is, en een beetje omdat ik geen zin had om naar de winkel te gaan.

Ik had gelezen dat groene aanslag verwijderen van tuinstoelen geschiedenis helemaal teruggaat naar oma's tijd, met simpele middelen. Dus, azijn gemengd met water, in een spuitfles. Ik voelde me net een professionele tuinschoonmaker.

Eerste stoel: spuiten maar!

Ik liet het een tijdje intrekken, zoals de website zei.

En toen... schrobben. Met een oude afwasborstel. Mijn armen deden pijn! Ik dacht: zo zou ik het nu dus niet meer doen. Een hogedrukspuit (op een lage stand, natuurlijk!) had een stuk sneller geweest.

Maar goed, al doende leert men, toch?

Anekdote nummer één: Ik was zo enthousiast bezig dat ik per ongeluk de kat natspoot met het azijnmengsel. Die sprong een meter in de lucht en rende schreeuwend weg. Nu ben ik officieel de vijand.

Sorry, Minoes! Ik heb haar maar extra veel geknuffeld (nadat ze droog was, uiteraard).

Toen ik eindelijk de eerste stoel schoon had (nou ja, schoner), zag ik dat het best wel effect had. Niet perfect, maar zeker een verbetering.

Ik begon er zelfs plezier in te krijgen! Beetje schoonmaken, beetje in de zon zitten, beetje luisteren naar de vogeltjes. Groene aanslag verwijderen van tuinstoelen inspiratie kan overal vandaan komen, zelfs uit een vervelend klusje.

Ik heb nog wat verder gegoogeld en ontdekte dat je baking soda kan gebruiken.

Dat moet je écht een keer proberen, schijnt wonderen te doen! Of groene zeep. Ik las over allerlei groene aanslag verwijderen van tuinstoelen toepassingen, van terrastegels tot houten schuttingen.

Misschien ga ik wel een heel schoonmaakimperium beginnen. Nee, grapje. Maar je weet nooit.

Toen de avond naderde, waren alle stoelen (min of meer) schoon. Ik ben er nog niet helemaal tevreden over, maar het is een begin. En weet je wat? Het voelt best goed.

Ik heb iets gedaan, iets nuttigs. En de tuin ziet er al een stuk gezelliger uit. Ik weet niet of het de moeite waard was (mijn armen protesteren nog steeds), maar het eindresultaat is wel fijn.

Anekdote nummer twee: Ik had ergens gelezen dat je tuinstoelen beter kan beschermen door ze na het schoonmaken in te smeren met een beetje lijnolie.

Slim idee, dacht ik. Totdat ik erachter kwam dat lijnolie kan gaan broeien en spontaan ontbranden! Ik heb meteen alle doeken die ik had gebruikt in een emmer water gegooid. Stel je voor dat de hele boel in de fik vliegt...

Dat zou pas echt een verhaal zijn voor het dagboek.

Ik heb ook nog even gekeken naar de groene aanslag verwijderen van tuinstoelen voordelen. Naast dat het er gewoon netter uitziet, verleng je blijkbaar ook de levensduur van je tuinmeubelen.

Dat is mooi meegenomen.

Morgen ga ik maar eens lekker in een schone stoel zitten met een kop thee. Of misschien wel een biertje. Dat heb ik wel verdiend. Het is allemaal niet perfect geworden, maar het is goed genoeg. En dat is het belangrijkste.

Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig en bereid om te leren (en een kat te troosten na een onvrijwillige azijndouche).