Hoe leren schoenen poetsen
Dagboek, 12 september
Oké, vandaag iets totaal onverwachts: schoenen poetsen. Ik weet het, klinkt suf. Maar ik had dus een paar leren laarzen gekocht (uit de sale, natuurlijk, wie ben ik anders?) en die waren prachtig, maar dus ook vies.
En toen dacht ik: "Ik, de ultieme rommelkont, ga leren schoenen poetsen!"
Eerste stap: research. Een zoektocht die me leidde door duizend-en-een websites over 'hoe leren schoenen poetsen feiten'. Best saai, eerlijk gezegd. Maar er kwamen wel wat dingen bovendrijven: leer is een levend materiaal, blablabla, voeden, blablabla.
Dus, ik naar de drogist voor schoensmeer. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Mijn schoenen transformeren in iets toonbaars?
Onmogelijk.
Ik had ergens gelezen dat je de schoenen eerst schoon moet maken. Dus, vochtige doek erover. Prima.
Daarna de schoensmeer. Ik had een donkerbruine gekozen, want dat leek me logisch. Smeren maar! En hier ging het dus mis. Ik had een veel te dikke laag aangebracht. Resultaat: een soort plakkerige, bruine drek op mijn geliefde laarzen.
Paniek! Ik dacht: "Dit is het einde. Ik heb ze verpest."
Snelle Google-actie ('hoe schoensmeer verwijderen?') leerde me dat terpentine mijn redder in nood was. Voorzichtig, heel voorzichtig, de terpentine-doek erover. Pfff, het werkte!
Maar de laarzen waren nu super droog en mat. Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Lessen leren door schade en schande, zullen we maar zeggen.
Nieuwe poging. Dit keer een dunne laag schoensmeer, en daarna: poetsen!
En dat is dus het geheim. Echt poetsen! Met een zachte borstel. Urenlang, voelde het. Maar langzaamaan begon er iets te gebeuren. De laarzen begonnen te glanzen! Ik was zo trots als een pauw. Ik snap nu ook wel de 'hoe leren schoenen poetsen voordelen'.
Het is therapeutisch! En je hebt iets tastbaars bereikt.
- Schoonmaken (niet teveel water!)
- Dunne laag schoensmeer
- Poetsen, poetsen, poetsen!
(met een zachte borstel)
- Eventueel nog wat schoenpoets (dat spul in zo'n klein potje) voor extra glans. Dat moet je écht een keer proberen!
Over schoenpoets gesproken, dat herinnert me aan mijn opa. Die kon schoenen poetsen alsof het een kunstvorm was.
Hij had altijd een hele collectie borstels en doeken. Ik dacht als kind altijd dat het vreselijk saai was, maar nu snap ik het ergens wel. Het is een soort ritueel.
En dan nog even over 'hoe leren schoenen poetsen ontwikkelingen'. Tegenwoordig heb je allerlei fancy sprays en conditioners. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik daarvan vind. Ik denk dat ik voorlopig nog even bij de klassieke schoensmeer en de borstel blijf.
Dat voelt gewoon goed.
En weet je wat? Mijn laarzen zien er nu fantastisch uit. Alsof ze zo uit de winkel komen. Ik ben helemaal trots op mezelf. Wie had dat gedacht? Ik, de schoenenpoetskoningin!
Maar goed, genoeg gepoetst voor vandaag.
Tijd voor een kop thee en een goed boek. Oh ja, en morgen ga ik die andere leren schoenen aanpakken. Want nu ik toch bezig ben...
De moraal van dit verhaal? Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
En soms moet je gewoon je handen vuil durven maken. Letterlijk.