Groen vliegje

Dagboek, 16 juli

Oké, daar gaan we weer. Ik zit hier met een kop slappe thee (zo'n dag!) en probeer mijn gedachten te ordenen over... tja, over wat eigenlijk? Nou, dat groene vliegje, dus. Die metafoor, dat idee.

Ik dacht eerst: dit werkt nooit, klinkt veel te zweverig voor mij. Maar ergens intrigeert het me toch.

Het begon allemaal toen ik op zoek was naar... uhm... zucht...

ik weet het alweer niet meer precies. Waarschijnlijk iets met nieuwe projecten, deadlines, en het vermijden daarvan. In ieder geval, ik struikelde online over 'groen vliegje inspiratie' en dacht: wat is dit nou weer voor een onzin? Maar de nieuwsgierigheid won.

Het idee is eigenlijk best simpel: dat kleine groene vliegje staat voor een sprankje idee, een flits van creativiteit.

Iets kleins, onbenulligs, maar met potentie.

Eén van de 'groen vliegje toepassingen' die ik las ging over brainstormen. Nou heb ik een hekel aan brainstormen, moet ik eerlijk bekennen. Iedereen roept maar wat en uiteindelijk komt er niks bruikbaars uit.

Maar dit was anders. De insteek was: focus op de kleine, gekke ideeën. Die 'groene vliegjes'. En jawel hoor, zowaar, er kwam iets uit!

Anekdote 1: de mislukte taart. Ik wilde die techniek dus toepassen op mijn taartbak-skills.

Want die zijn nogal... eh... variabel. Ik had bedacht: ik ga een taart bakken, maar dan met een groen vliegje twist. Dus geen standaard chocoladetaart, maar iets geks, iets nieuws. Ik dacht aan spinazie in de biscuit (heel gezond!), met een glazuur van avocado (nog gezonder!).

Nou, ik kan je vertellen, dat was geen succes. Het smaakte naar gras met tandpasta. Mijn man heeft beleefd een stukje gegeten en daarna ben ik snel naar de supermarkt gerend voor een pak stroopwafels. Zo zou ik het nu dus niet meer doen, haha!

Ik heb ook gekeken naar 'groen vliegje trends'.

Blijkbaar is het helemaal in om die kleine ideeën te koesteren, ze te onderzoeken en ze te laten groeien. Dat klinkt wel goed, toch? Weg met de grote plannen en de alles-of-niets mentaliteit.

Hallo kleine stapjes, hallo groene vliegjes!

• Vang je groene vliegjes: Schrijf al je kleine ideeën op. Maakt niet uit hoe stom ze lijken.
• Geef ze aandacht: Besteed er even wat tijd aan, onderzoek ze.
• Laat ze los: Kijk wat er gebeurt.
  

  Soms vliegen ze weg, soms groeien ze uit tot iets moois.

Ik heb ook geleerd dat je niet bang moet zijn om te falen. Die mislukte taart was daar een goed voorbeeld van. Maar goed, je leert ervan, toch?

Anekdote 2: Het onverwachte gedicht. Ik zat in de trein en hoorde een gesprek tussen twee oudere dames over bloemkolen.

Ja, echt waar. En opeens, zomaar, flitste er een zin door mijn hoofd: "Bloemkolen, witte wolken op een donkergroen veld." Ik dacht: wat een onzin, maar ik schreef het toch op in mijn notitieboekje. Thuis heb ik er een heel gedicht van gemaakt!

Het is niet het beste gedicht ooit geschreven, maar het is wél een gedicht.

En het begon allemaal met bloemkolen en twee kletsende dames. Dat moet je écht een keer proberen: let op de kleinste, meest onbenullige dingen. Je weet nooit wat eruit komt.

Dus, conclusie van vandaag: het groene vliegje is misschien wel iets voor mij.

Het herinnert me eraan om open te staan voor nieuwe ideeën, om te experimenteren en om niet bang te zijn om te falen.

En weet je wat? Ik ga nog een kop thee zetten. Misschien een groene thee, in de geest van... juist.

Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.

Tot morgen, dagboek!