Wandtegels keuken verwijderen
Dagboek - Zaterdag, 14:37 uur
Oké, daar zit ik dan, middenin een stofwolk van formaat. Ik ben bezig de wandtegels keuken verwijderen. Ja, je leest het goed. Ik. En keuken. In dezelfde zin. Het klinkt als het begin van een slechte klusfilm, en eerlijk gezegd, zo voelt het ook een beetje.
Het begon allemaal met wat scrollen op Pinterest. Zoals alles begint, tegenwoordig. Wandtegels keuken verwijderen inspiratie, dat was de zoekterm. En voor ik het wist, zat ik tot over mijn oren in de ‘minimalistische Scandinavische keuken met statement tegels' hoek.
Mijn eigen keuken, die oogt nu eerder als een… nou ja, laat ik het een ‘eclectische verzameling bruintinten' noemen.
Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Ik ben absoluut geen handige Harry. Mijn gereedschapskist bevat een hamer die ik ooit van mijn oma heb geërfd (die waarschijnlijk gebruikt werd voor het plat slaan van schnitzels, zo bot als ie is) en een schroevendraaier met een afgebroken punt.
Maar hé, nieuwe ronde, nieuwe kansen, toch?
Het plan: de tegels er afbikken, glad stucen en verven.
Kind kan de was doen. (Zei ik, vol bravoure, tegen mijn man die me met een mengeling van medelijden en amusement aankeek.)
De eerste tegel. Oef. Dat ging makkelijker dan verwacht. Een paar tikken met een beitel en krak.
Eraf. Yeah! Ik voelde me een heuse tegel-tiran. Even de wandtegels keuken verwijderen feiten checken op een klusblog; blijkbaar is het belangrijk de juiste bescherming te dragen.
Stofmasker op, veiligheidsbril op… klaar voor de volgende!
Toen ging het mis. Oh, ging het mis.
Anekdote nummer één, houd je vast: Ik was zó enthousiast, dat ik, zonder goed te kijken, een tegel los bikte waar een… stopcontact achter zat. Gniffel. Vonken. Kleine explosie. (Oké, misschien was het geen échte explosie, maar het rook wel naar verbrand haar.) Mijn man rende naar de meterkast, ik stond erbij als een donderslag bij heldere hemel.
Sindsdien respecteer ik elektriciteit. En stopcontacten. En tegels. Zo zou ik het nu dus niet meer doen.
Na de stopcontact-gate, ben ik iets voorzichtiger geworden. En ik heb youtube filmpjes bekeken over 'veilig wandtegels keuken verwijderen'.
Blijkbaar zijn er dus echt technieken voor. Wie had dat gedacht? Een steenbeitel, een hamer, en heel veel geduld. Geduld dat ik blijkbaar niet heb.
Wandtegels keuken verwijderen trends? Nou, ik zie vooral trends in stofzuigers met een sterke zuigkracht.
Want mijn keuken lijkt meer op een bouwput dan op een culinair paradijs. Maar dat terzijde.
Anekdote nummer twee: Ik dacht slim te zijn en de tegels in één keer van de muur te trekken met een koevoet. Dacht ik dat de lijm zou meegeven?
Nee hoor. Wat er wel gebeurde? Een stuk van de muur kwam mee. Een flink stuk. Nu heb ik dus niet alleen tegels te verwijderen, maar ook een gat in de muur te repareren. Dubbel feest! Ik moet echt stoppen met 'slimme' ideeën bedenken.
- Tip 1: Zorg voor goede bescherming.
Écht.
Die veiligheidsbril is geen overbodige luxe. (Geloof me.)
- Tip 2: Check achter die tegels! Stopcontacten, leidingen… je wilt geen ongewenste verrassingen.
- Tip 3: Geduld is een schone zaak.
Haastige spoed is zelden goed. (Vooral niet als het om sloopwerk gaat.)
Ik ben nu ongeveer halverwege. De tegels gaan er af, langzaam maar zeker. De keuken ziet eruit alsof er een bom is ontploft, maar ik zie licht aan het einde van de tunnel.
Een minimalistische, Scandinavische tunnel, met statement tegels (ooit). Dat moet je écht een keer proberen, als je van uitdagingen houdt en een stofallergie wilt ontwikkelen.
Ik ga nu even pauze houden. Misschien een kop thee en een stuk chocolade.
En dan weer verder. Wandtegels keuken verwijderen, here I come! (Weer.)
Conclusie van de dag: Je hoeft geen professional te zijn om iets nieuws te proberen. Het mag best misgaan, zolang je er maar van leert. En je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
En misschien een beetje minder enthousiast bij stopcontacten in de buurt.